Gijs Van Vaerenbergh

Het duo Gijs Van Vaerenbergh opereert op de grens tussen architectuur en beeldende kunst. De voorbije tien jaar creëerde het duo enkele opmerkelijke werken in de publieke ruimte. Het meest bekend is het ‘doorkijkkerkje’ in Borgloon (Reading between the Lines, 2011). In de omgeving van Watou raakte het duo gefascineerd door de kabelstructuren van de hopplantages en de vele schuren die her en der verdwaald in het landschap staan. Deze solitaire structuren zijn fascinerende informele constructies die vaak door de tand des tijds zijn gaan doorhangen en waarvan de ingezakte daken doen denken aan de vorm van een tent. Zo ontstond de idee om voor het kunstenfestival een shelter te creëren waarbij de kabelstructuur van tenten, maar ook van de hopplantages, gecombineerd wordt met een traditioneel leien dak. Het werk brengt twee heel verschillende bouwprincipes samen: dat van de lei, die in de wijde regio historisch werd toegepast in belangrijke gebouwen (zoals de daken van kerken) en dat van de tent, een tijdelijke en informele shelter. Het roept zowel associaties op van lichtheid, beweging en tijdelijkheid als zwaarte, statigheid en permanentie. Het paviljoen is open aan beide uiteinden, nodigt uit om erdoorheen te wandelen, in te verblijven of te schuilen. Het verklaart ook de titel Tabernacle, een Bijbelse term die verwijst naar een verplaatsbare tent die dienst deed als plaats van aanbidding. Tabernacle kan vertaald worden als ‘ontmoetingstent’ en ligt aan de oorsprong van het woord ‘taverne’. Het benadrukt dat dit werk naast een onderzoek naar bouwcultuur ook een plaats voor ontmoeting wil creëren.