Tom Liekens

Bio

Tom Liekens (Bonheiden, °1977) debuteerde in 2000 als toen 23-jarige kunstenaar in de legendarische Antwerpse Galerie De Zwarte Panter. Sindsdien bouwt hij aan een consequent oeuvre dat zowel qua thematiek als uitvoering erg verassend en authentiek is. Zowel zijn soloprojecten als de thematische tentoonstellingen die hij (mede)cureert kunnen op een groeiende belangstelling rekenen.

Zijn werk is opgenomen in tal van private en publieke collecties, zoals het M HKA, Het Nieuwe Domein in Sittard, Museum van Bommel van Dam in Venlo, Belfius Art Collection, Nationale Bank België, Hogeschool Artesis, Universiteit Antwerpen, Kunstcollectie provincie Antwerpen, Museum De Reede, Museum Plantin-Moretus  en The Phoebus Foundation. Ook verschenen er vier lijvige monografieën van de kunstenaar.

Tom Liekens is gefascineerd door de weinig realistische wijze waarop fauna en flora doorgaans worden voorgesteld op schilderijen, in sprookjes, mythes en films. Naast schilderijen maakt hij de laatste jaren ook monumentale collages op doek die bestaan uit houtsneden en structuurafdrukken. Hij ontwikkelde zelf dit unieke procedé wat hem in staat stelt om grafiek te maken op groot formaat.

Kunstwerk

“Actaeon”

olieverf en acryl op doek, 40 x 50 cm, 2025 / courtesy of the artist

Gedicht als inspiratie

De kunstenaar liet zich inspireren door de Griekse mythe van Actaeon en Diana, zoals verteld in de “Metamorfosen” van Ovidius (43 v.Chr. – 17 na Chr.). Actaeon belandt tijdens één van zijn jachttochten per ongeluk aan een afgelegen bron waar Diana, de godin van de jacht, aan het baden is met haar nimfen. De jager staat stil en staart naar de schoonheid van de maagdelijke godin. Omdat hij haar naakte lichaam bespiedt, wordt Diana woedend en besluit hem monddood te maken. Ze verandert Actaeon in een hert. Wanneer hij probeert te ontsnappen, wordt hij door zijn eigen jachthonden, die hun meester niet meer herkennen, opgejaagd en verscheurd. Hier zien we het tragische einde van de in een hert getransformeerde Actaeon.

De kunstenaar plaatst de dramatische scene in een winters landschap. Liekens ziet de mythe als het tragische verhaal van een onmogelijke liefde en de destructieve gevolgen van hunkeren naar iets dat onbereikbaar is. Diana vertegenwoordigt een ongerepte en onbenaderbare liefde. Actaeons nieuwsgierigheid en verlangen leidt tot zijn ondergang.

Hij vlucht. Juist daar waar hij zo vaak gejaagd had in hun spoor, vlucht hij nu weg voor eigen trouwe helpers. Hij wil roepen: ‘Ik ben Actaeon! Jullie meester! Kijk dan wie ik ben!’ – ’t is smeken zonder klanken en de lucht weergalmt van blaffen.

Uit: Metamorfosen III, p173-252; Diana en Actaeon door Ovidius

De Metamorfosen (Metamorphoseon libri) is een vijftien delen omvattend Latijns dichtwerk, bestaand uit ongeveer 12.000 regels, van de Romeinse dichter Publius Ovidius Naso. In de Metamorfosen worden de schepping en geschiedenis van de wereld verhaald volgens de Griekse en Romeinse mythologie. Het boek geldt als een van de belangrijkste werken uit de Romeinse literatuur. Het is vermoedelijk in 8 n.Chr. voltooid en is sindsdien een van de populairste mythologische werken. Metamorfosen heeft eeuwenlang grote invloed gehad op de literatuur en schilderkunst.