Mikes Poppe

En de boer hij ploegde voort (2022)

Locatie: Festivalhuis (tentoonstelling) en Trappistenweg 22 (performance)

Dit is het platteland, met akkers waar al van oudsher geploegd, gespit, geplant en geoogst wordt. Het inspireert performancekunstenaar Mikes Poppe tot een durational performance die zich ontvouwt over de hele duur van het festival. 
Hij knoopt een directe en fysieke relatie aan met de bewoners van het dorp en laat zijn werk als het ware versmelten met de plaats waarop het gebracht wordt. Hoe langer de performance doorgaat, hoe dieper ze zich nestelt in de schoot van de gemeenschap, tot ze onherroepelijk haar sporen zal achterlaten in de couleur locale. Poppe nodigt met deze performance de bezoeker uit tot contemplatie in het tijdelijk landschap dat hij creëert.

Men heeft den boer zijn hof verbrand,

Zijn vrouw en os vermoord;

Dan spande de boer zichzelf voor den ploeg,

Maar de boer hij ploegde voort.

De overbekende titel van deze performance vindt zijn oorsprong in bovenstaand gedicht ‘Ballade van een boer’ (J.W.F. Werumeus Buning, 1935). Buning belicht met deze versregels de onverzettelijkheid van de gewone man en het universele belang van doorzettingsvermogen. Volgens Poppe is deze volharding nog steeds 
de essentie van ieders bestaan. Niet in het minst die van de kunstenaar: de drang tot (over)leven en creatie.

Poppe sleept elke festivaldag een beeld achter zich aan, over een vast parcours op een veld. Dag na dag kerft hij zo de contouren van het oneindigheidssymbool steeds dieper in de bodem. Het kunstwerk is tweeledig. We zien de dagelijkse realiteit van de artist at work, maar tegelijkertijd ook de groef die zich vormt en die het rurale landschap vervormt. De sculptuur die Poppe meesleept, is een replica van Michelangelo’s ‘Stervende Slaaf’. Een verwijzing naar de bagage van de westerse kunstgeschiedenis die elke artiest op Watou met zich moet meetorsen? Maar wie is dan de slaaf van wie? En wie toont de weg en wie volgt gedwee?

Het beeld is ook een verwijzing naar de beeldenstorm, die in de 16de eeuw ontstond in de Westhoek en de regio eromheen. Die beeldenstorm wordt nog steeds voornamelijk gezien als een religieuze strijd, maar ze barstte ook los uit sociale on-tevredenheid over de slaafse omgang van de kerkelijke instanties met de gewone werkende man en vrouw.

Gedicht: Alex Deforce – Mantra voor Mikes 2022

Voortuin van het huisje waar de kunstenaar tijdelijk verblijft, links van de performance-plek.


Mikes Poppe

1983, BE

(c) Pat Verbruggen

Mikes Poppe presenteert autonome kunstperformances, installaties en beeldend werk, dat door haar performatieve elementen kan gezien worden als een aanvulling op zijn live kunstprojecten. Zijn werk focust op het bevragen van de relevantie van de kunstperformance vandaag de dag.

Het werk van deze kunstenaar inspireerde Alex Deforce tot het schrijven van een nieuw gedicht.

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.